#61 Laat morgen vroeger zijn

17 mei 2024

In mijn nieuwe roman worstelt het hoofdpersonage met de tijd. Wie af en toe niet trouwens. Al voelt dat vaak anders, je hebt maar één tijd, jouw tijd. En daarin moet alles gefikst worden, alles beleefd worden.
En de tijd wacht niet.

Zo gek dus nog niet om eens te onderzoeken of de tijd ook gestopt kan worden, kortere of langere tijd. Nog mooier, te beschikken over een tijdmachine die je desgewenst vooruit of naar achteren helpt.  In Wikipedia kan je lezen dat tijdmachines en tijdreizen volledig tot de siencefictionwereld behoren. Da’s jammer, want dat zou avonturen als die van Jules Vernes en zelfs die van Suske & Wiske tot verzinsels reduceren. Dat lijkt me te kort door de bocht en in elk geval zeer te kort doen aan die verhalen die ons allen op z’n minst doen stilstaan (is óók tijd) bij het fenomeen van verleden en toekomst.
Gelukkig erkent Wikipedia verderop in haar verhaal een soort van tijddilatatie, waarbij de ouderdom in de tijd kan afnemen. Yes, dat moeten we hebben. Toch een beginnetje.

In mijn boek is de omgang met de tijd geen hocuspocus. Ja, er is wel nagedacht over de opties die je op internet kan vinden, zoals inderdaad het bouwen van een tijdmachine, of het simpelweg omdraaien van de richting van de tijd. Of minder simpel, door toepassing van de speciale relativiteitstheorie.
Als je hier met vrienden of bekenden over praat word je vroeg of laat (weer dat tijdsbegrip) de bekende, flauwe, tijdreisparadox tegengeworpen: als je terug in de tijd je opa vermoordt, dan kan jij later nooit bestaan. Hè, hè, wie komt ook op dat idee.

Nee, dan Google Maps. Die bieden op (nu nog) beperkte schaal de mogelijkheid om terug in de tijd te gaan. A.I. moet nog een handje helpen om dat langer dan 15 jaar terug te doen. Kijk, now we are talking.
ChatGPT brandt er publiekelijk nog niet graag haar gerobotiseerde vingers aan. Desgevraagd: de concepten blijven grotendeels theoretisch en speculatief.

Dan moeten we het hier en nu ook niet beter willen weten. Mijn hoofdpersonage dat behoorlijk bezig is met thema’s over verleden, heden en toekomst, gaat er minder sprookjesachtig mee om maar leert, door goed in de tijd te kijken, wel haar toekomst in de hand te nemen.
Fascinerend, ontroerend.
Ik kan niet wachten te weten hoe het afloopt.