Lief stempotloodje

#27 – 16 maart 2022

Stemmen, hoe mooi is dat.
Met een pittig rood potloodje, voorzien van een prachtig geslepen punt.

Ik ontmoette ooit een belangrijk man. Tijdens ons gesprek in zijn fraaie werkkamer deed hij weinig anders dan de potloden die in een beker onder handbereik stonden met een draaimolentje dat aan het antieke bureaublad was geschroefd, stuk voor stuk fijn te slijpen. Terwijl ze alle op het oog al in een zeer gebruiksklare staat verkeerden. Maar dat terzijde.

Ik was in een klap vertederd door het potloodje van het stemlokaal. En o, ik mocht het houden. Dat rode voorwerpje waarvan ik de eerste gebruiker zou zijn. Het blanke hout bij de punt was onbedorven schoon. Was het wel hout, trouwens? Het was een leuk rood en rond ding. Als kinder-kleurtjes. Grote mensen potloden zijn niet alleen langer, maar doorgaans ook zeskantig. Voor een betere grip neem ik aan.

Maar dit potloodje diende maar voor één simpele taak: een minuscuul rondje rood kleuren. Toen mijn exemplaar die rol had vervuld, bleek de elegante punt al bijna een stompje. Nou ja, het had gewerkt en misschien had ik wel te hard gedrukt om mijn stemkeuze extra kracht bij te zetten.

Dit even korte als eenvoudige momentje kreeg extra gewicht door de voorbereidende handeling zijnde het ontvouwen van het stembiljet. Dat moest plaats bieden aan 18 partijen (waarvan twee zonder naam) en ruim 300 kandidaten – daar is wel wat papier voor nodig.
Ook het terugvouwen was nog even een secuur karweitje, wat voor mij toch wel wat afbreuk deed aan het gewijde moment van even daarvoor. Kan dit anno 2022 niet wat slimmer?

Jaren terug had ik al eens elektronisch mogen stemmen. Kennelijk was dat toch geen succes, want dat heeft niet echt doorgezet. Jammer, het lijkt zo simpel: een digitale oproep, scrollen door de honderden kandidaten – liefst met wat meer informatie dan (in het beste geval) voornaam en geslacht. Een fotootje erbij zou toch ook gemakkelijk kunnen. Eén vinkje en het is gepiept. Ongeldig stemmen lijkt makkelijk te voorkomen. En simpel, je kan het overal doen, vanaf je computer of telefoon. Misbruik en fraude zouden in een wereld waar we al zoveel belangrijke zaken digitaal doen, toch zijn te voorkomen. Wat zou dat handig zijn!

Wel jammer van die 8.800 stemlokalen die dan verdwijnen en al de officials achter de tafels. Überhaupt al de gang naar het lokaal die ik in alle vrijheid onderneem – waar ik meer bekenden ontmoet dan ik op het stembiljet tegen kom. Die dan niet meer hoeft. Juist zo mooi te combineren met een hondenwandeling. En de pseudo privacy in die rare hokken, de kolossale stembiljetten. Last, but zeker not least, het potloodje. Dat maakt onze democratie nou net zo zichtbaar en lief. Uiteraard bewaar ik het. Bij de andere. Mijn kleine symbolen van het land waarin wij leven.

Reageren?
Stuur een e-mailbericht aan
apub@hansarnoldy.nl