Droge dinsdag

#42 – 1 februari 2023

Wegkijken, was mijn strategie de afgelopen maand. Negeren van andermans voornemens om de eerste maand van het jaar niet te drinken. Op voorhand al een beetje bezopen en ik maak me sterk dat het plan die allereerste minuten van dat nieuwe jaar voor menigeen al in duigen viel. Er moest immers wel geproost worden. Nou ja, dat telde vermoedelijk nog niet.
Ook de babbelrubrieken hadden op de laatste avond van Dry January het thema op de agenda staan. Vanwege het zo onnozele van het onderwerp maar even gescrolled langs de verschillende velden, maar het bleek van de regen in de drup (sic). Blijven hangen bij Eva Jinek. Ze had drie onthouders in de show. Die al langer bedreven waren in het niet-drinken. Ik was getriggerd door de aanwezigheid van Evi Hansen, een plezante Vlaamse die in boekvorm verslag had gedaan over haar niet-drinken-project. Vlot neergeschreven in ‘Sinds ik niet meer drink’. Ja, een project was het en tegelijk voelde ik me wat beetgenomen als was dit een handig uitgeversformat. Ondanks de vele herkenningsmomenten bij haar belevenissen werd dat wat mij betreft bevestigd door de wat vlakke eindconclusie dat toch vooral de kool en de geit gespaard moesten blijven: het is misschien best goed om niet te drinken, maar alcohol moet toch wel een goede vriend blijven. Op tv vond ik haar gisteravond fermer: ze onthield nog steeds, begreep ik.

Wat moet ik met andermans goede voornemens. Stoppen met alcohol op het moment dat de inname die laatste week van het oude jaar naar bedenkelijke hoogten raakt. Prima, maar wat moet ik ermee. Als er dan onder de vlag van Dry January ook nog eens een collectief te delen thema van wordt gemaakt, haak ik helemaal af. De liefhebbers, die elkander knipogend tonen hoe flink ze zijn. Moet iedereen uiteraard voor zich weten, maar ik wil geen inspiratie putten uit het drinkgedrag van anderen. Kom op zeg, alcohol drinken is ongezond, net zoals roken en net zoals veel andere verslavingen. Die constatering lost natuurlijk niets op, behalve in extremis verstandige en onverstandige keuzes. Als vele anderen weet ik dat de niet-optie vaak verre van vanzelfsprekend of eenvoudig is. Ondanks oneindig veel valide argumenten blijkt er niet zelden een soort van vileine onderhandelaar in mij die overtuigend weet te brengen dat de ban in elk geval voor vandaag nog even kan worden gebroken. Morgen is een beter moment.

Wat mij betreft kunnen goede voornemens op elk moment van de dag, de week, maand of een jaar ingaan. Per omgaande zelfs, da’s het echte werk! Boven alles, het zijn mijn voornemens. Die behoef ik niet noodzakelijk met anderen te delen. Verantwoording schuldig aan mezelf. In de eerste plaats althans. Voor mij dus geen koopvrijdagen, sombere maandagen, gezonde voeding-dagen of droge januari’s. Ik maak het graag zelf uit.
Morgen dus net zoals de dagen en weken ervoor: ik ben voornemens geen alcohol te nuttigen. En voor zover wel, wat dan nog!

Reageren? Zend een e-mailbericht aan apub@hansarnoldy.nl