#99 Het is over en uit – maar toch niet helemaal …

01 december 2025

Op het water voor ons huis gaat een boot met een paar verklede passagiertjes aan boord. De pakjesboot van Sint Nicolaas. Pardon? Leg dat maar eens uit aan een vreemdeling. Lang verhaal.
Waarmee de laatste maand van het jaar is begonnen, de maand vol feestelijkheden en vrede op aarde. Vol warmte, genegenheid, of zo men wil, knusheid en traditie.

Dat laatste woord voelt intussen een beetje als dynamiet: gebruiken of gewoonten die van de ene op de andere generatie overgaan. Waarmee de maatschappelijke stabiliteit in stand wordt gehouden, of waarmee doelbewust nationale eenheid wordt bevorderd, aldus Wikipedia. Maar ook daarin kan verschuiven, veranderen.

Zoals Sinterklaas is veranderd. Zelfs even tot een soort politieke speelbal werd.
De woensdag- en zaterdagmiddagen deze tijd van het jaar kan je ze tegenkomen, de Sinterklaasoptochten, met kindertjes op de schouders van hun vaders, laverend tussen voor- en tegenstanders, zwarte pieten, roetpieten, veegpieten en wat niet meer, op de sportvereniging, in het buurthuis, op school …  Zonder mixed feelings kan ik het intussen niet meer aanzien. Moet ik mij bezwaard voelen? Over nagemaakte of echte Zwarte Pieten, kinderzieltjes die we welbewust verzinsels voorhouden, angst aanjagen met de zak of de roe. Hoe slecht allemaal. Zij het dat ik het persoonlijk goed heb doorstaan. En er zelfs met tederheid en zonder enig voorbehoud aan terugdenk.

De wereld heeft de Sint ontmaskerd en is doorgeschakeld naar kerstbomen en andere X-symbolen. Die hebben de slag afgetekend gewonnen. Ergens in oktober stookt de commercie haar vuren al op en is er weinig meer tegen die warmte bestand. X-mas is het alles overheersende perspectief. Deze week nog pepernoten en chocoladeletters ‘S’ bij Albert Heijn, een laatste koppige herinneringen aan een feest waar het geloof uit is verdwenen.

5 december is iets van vroeger geworden. Het wil niet meer. Het feest van de fantasie is doorgeprikt. Dat weerhoudt me er niet van deze week toch elke dag wat uit het Sint-songbook repertoire te spelen. Met brede dim-akkoorden of dromerig in mineur. Als hommage aan het feest van een ontmaskerde goedheiligman. Sweet memories, wat is daar mis mee.
En vanaf 6 december gaan ook wij helemaal los met het volgende feestje.