#81 Haastwerk

20 februari 2025

Al enige tijd terug beloofde ik u vanaf deze plek dat alles wat u hier leest gegarandeerd niet is ontleend aan AI (Artificial Intelligence). Ja, ik probeer het wel eens, uit nieuwsgierigheid wat er zo al op mijn vraag tevoorschijn komt. Maar niet om te benutten in wat voor tekst ook. Dat moet in mijn optiek ‘hand-made’ blijven. Recht uit het bolletje.
Ach, wat nodeloos puriteins, hoor ik daar wel op. Wat is er immers niet ontleend aan de gedachten van iemand anders. Laat AI dat dan maar lekker snel verzamelen. En ik speur voor mijn research toch ook langs het world wide web?
Zal zijn, maar mijn gedachtegangen en manieren van schrijven brouw ik zolang het kan vanuit mijn eigen brein. Mijn boeken en stukjes zijn originele verzinsels. En voor zover niet, dan vermeld ik dat er expliciet bij. Zoals in “Het meisje”, de geciteerde passages uit de Peer Gynt sage. Omdat ik daar inderdaad inspiratie uit putte, omdat die tekstjes in mijn verhaal een functie vervulden. Nee, men kan mij veel toedichten, maar niet dat ik teksten jat. Ben ik niet van, vind ik ‘geen stijl’, niet mijn stijl in elk geval.

Het is wat anders met plaatjes, afbeeldingen. Doorgaans put ik daarvoor ook uit eigen werk; foto’s of zelfs een tekening of schilderijtje. Maar als het me aan tijd of passende bronnen ontbreekt, vraag ik ChatGPT c.s. intussen wel eens een voorstelletje te doen. Bijna nooit leidt dat tot iets naar mijn zin – wellicht is mijn vraagstelling niet voldoende toegesneden. Dat moet je kennelijk dus toch ook wel leren, die AI goed te benutten.

Eén recente vangst wil ik u niet onthouden. Ik zocht in het kader van een optreden een plaatje van een 19e-eeuws saxofoonkwartet en kreeg de bovenstaande afbeelding (hieronder ook in haar geheel te zien) als reactie.
Wat mooi en sfeervol, was mij eerste reflex. Maar ai, vooral niet beter kijken, want dan blijken de muzikanten allen ernstige aandoeningen te hebben, zijn drie van die vier saxen beslist onbespeelbaar, zweeft er een zeilboot boven de Maas, kortom hier kan je niets meer mee dan u tot vermaak te dienen. Al was dat de vraag natuurlijk niet.
Kijk, dat krijg je van al dat snelle werk. Ik heb intussen dus toch een eigen plaatje opgescharreld. Maar ik moet bekennen, een stuk minder leuk!