#70 Kalo mina!

1 oktober 2024

Een nieuwe maand, een goede maand gewenst!
Zo doen ze dat in Griekenland. Een kennis, gemaakt tijdens onze vakantie in Griekenland, appte ons dat in alle vroegte. Kalimera kek kalo mina: goede morgen en een goede maand gewenst.
Wat aardig. Die gedachte plaatst de dingen gelijk in een wat weider perspectief.
Een voor ons liggende toekomst vol met verwachtingen. Gekaderd in 30 dagen.

Daarover denkend kan zo’n maand tergend lang duren, als je ergens heel erg naar uitziet. Dan kan het niet snel genoeg gaan.
Of supersnel, als je het moment het liefst zou willen vasthouden. Als waar je zo naar uitzag eindelijk daar is, maar dan glipt het weer veel te snel door je vingers.
Grappig, die verschillende snelheden van tijd. En relativerend ook.

Los hiervan is het tijdsbegrip toch al zo’n fascinerende notie. Tijd kan van zoveel kanten worden bezien en geeft zo veel kans een onderwerp van uiteenlopende kanten aan te vliegen. Tijd als een kapstok waar van alles aan kan worden opgehangen: verlangen en angst dus, kennis, weemoed, daadkracht, ongeduld, genot, woede, geluk, om wat te noemen.
Het vormt dan ook de rode draad in mijn volgende roman. Maar daar is nog wat tijd voor nodig en time is on my side.
Maar dank Griekse vrind, jij maakt deze dag om te beginnen al mooi. En hopelijk ook mijn maand.
U lezer, evenzeer: kalo mina!