
#92 De hond met drie poten
26 augustus 2025
Tijdens het laatste hittegolfje nam ik het ervan en zat ik met een ‘nootropische cocktail’ – zoals men weet een drankje zonder alcohol maar met natuurlijke hersenversterkende ingrediënten zoals adaptogenen, botanicals en aminozuren, waardoor ze de focus, ontspanning en stemming verbeteren – op een terrasje het komende en gaande volk te aanschouwen. Met een drankje dus dat een lichte natuurlijke buzz geeft, maar niet de mentale helderheid aantast.
Het was in die toestand dat mijn oog viel op een dame met een hondje aan de lijn dat slechts drie pootjes had. Een voorpoot ontbrak. Het beestje liep er nauwelijks minder door, kwiek eigenlijk wel, al werd het daar ook wel door dame toe gedwongen. Ze was gehaast kennelijk. Hoewel het stel daar geen enkele aanleiding toe gaf was de eerste reactie toch een mix van medelij, een beetje ontzetting, maar ook van verzet. Toch niet normaal, een beest met slechts drie poten?
Volgens Midas Dekker is alles bij dieren symmetrisch. Asymmetrische beesten bestaan niet. Op zeemeerminnen na dan, maar die zie je niet zo vaak. Drie is dus niet goed. Zielig. Al huppelde het hondje in kwestie zo te zien opgewekt achter de baas aan en leek het normaal te kunnen functioneren. Je zag ook niets van een operatie of zo, alles was netjes begroeid. Alleen de symmetrie was weg. Maar het leek te gaan en te staan waar het wou. Dus wat nou zielig…
Voor een dergelijk dramatisch dilemma zagen wij ons geplaatst bij Raya, onze geliefde viervoeter. Rond haar vijfde begon ze uiteenlopende klachten te krijgen, in de rug maar vooral ook in één van haar voorpoten. Soms had ze zichtbaar moeite met het lopen. Door de pijn veronderstelden wij. Meerdere keren mee naar de dierenarts geweest en ingrepen laten doen, waaronder de amputatie van enkele tenen. Het was een stevige, krachtige hond van ruim 40 kilo, maar ze bleek behoorlijk met die geamputeerde voet te kunnen lopen. De ingrepen waren uiteindelijk niet afdoende en een tweede amputatie was onafwendbaar. Haar poot zou er af moeten. Wat te doen? Ze kon ondanks de verschillende klachten nog zo vrolijk zijn, zo aanhankelijk en wat wij ons meer inbeeldden. Die amputatie hebben wij, mede gezien de toenemende rugklachten en alle verdere gedoe, niet meer laten uitvoeren. Ze is in onze handen ingeslapen.
Was dat het juiste? Was het niet te vroeg? Het waren onze overwegingen, onze afwegingen. Als het over beesten gaat, ook als het een geliefde huisgenoot betreft, kan je dat, mag je dat beslissen. Mede gehoord de deskundige in ons geval. Beslissen over leven of dood. Dat mag – zolang het niet een medemens betreft. Het is al een paar jaar terug, maar het dilemma is voor ons nog niet verjaard. Hebben we het toen goed gedaan? Hoe was het anders geweest? Misschien was ze er dan gewoon nog.
Het passerende hondje deed me daaraan denken. ‘Doe me nu maar wat sterkers’, zei ik de serveerster. ‘Een Spa Spritz’, stelde ze voor. ‘Dé zomercocktail van 2025, die combineert de verfijnde smaak van Lillet Blanc met verse komkommer, basilicum en een vleugje citrus. En echt dronken zal u er niet van worden’.
Was het maar zo, maar vooruit, een toast op Raya!
Comments (0)